ชั่วช่างชี ดีช่างสงฆ์ คือ

• (สำ) ว. ปล่อยไปตามเรื่องตามราว ไม่เอาเป็นธุระ.

• ชั่ว     ๑ น. ระยะ เช่น น้ำลึก ๓ ชั่วคน สูง ๓ ชั่วลำตาล, ระยะเวลา, สมัย, ครั้ง, เช่น ชั่วปู่ย่าตายาย ชั่วพ่อชั่วแม่. ๒ ว. เลว, ทราม, ร้าย,
• ช่าง     ๑ น. ผู้ชำนาญในการฝีมือหรือศิลปะอย่างใดอย่างหนึ่ง เช่น ช่างตัดเสื้อ ช่างไม้ ช่างไฟ. ว. มีนิสัยชอบในทางใดทางหนึ่ง เช่น ช่างคิด ช่างพูด
• ชี     ๑ น. นักบวช เช่น ชีปะขาว; คำเรียกหญิงที่นุ่งขาวห่มขาว โกนคิ้วโกนผมถือศีล, แม่ชี ก็เรียก. ( ส. ชี ใช้พูดต้นนามเป็นเครื่องหมายแห่งความยกย่อง). ๒
• ดี     ๑ น. อวัยวะภายในของคนและสัตว์ที่บรรจุน้ำข้นสีเขียว มีรสขม ซึ่งออกจากตับ สำหรับช่วยย่อยอาหาร, เรียกน้ำข้นสีเขียว มีรสขม ออกจากตับ
• สง     ก. หย่งให้กระจายตัวหรือยกขึ้นให้น้ำหรือของเล็ก ๆ ร่วงลง เช่น สงข้าว สงฟาง สงถั่วงอก สงเส้นบะหมี่. ว. สุกจัด, แก่จัด, (ใช้แก่หมาก) ในคำว่า
• สงฆ์     น. ภิกษุ เช่น ของสงฆ์ พิธีสงฆ์, บางทีก็ใช้ควบกับคำ พระ หรือ ภิกษุ เป็น พระสงฆ์ หรือ ภิกษุสงฆ์ เช่น นิมนต์พระสงฆ์มาเจริญพระพุทธมนต์
• ชั้นล่างสุด    ชั้นหินที่ยังไม่แตก ฐานที่แน่น
• ช้างชํานิ    ช้างที่นั่ง
• ช่างสี    ชือกหัวเรือ ช่างทาสี
• ช้างสีดอ    น. ช้างพลายที่มีงาสั้นโผล่ออกมาเล็กน้อยผิดกับช้างสามัญ.
• ช้างชำนิ    น. ช้างสำหรับขี่, ช้างที่นั่ง.
• ช้างชูงวง    น. ชื่อกลบทชนิดหนึ่ง.
• ชังฆ    ชังคะ- (แบบ) น. ชงฆ์, แข้ง. (ป., ส.).
• ชังฆ-    ชังคะ- (แบบ) น. ชงฆ์, แข้ง. (ป., ส.).
• ช่างคิด    ช่างประดิษฐ์ หลักแหลม เข้าใจคิด เฉลียวฉลาด ฉลาด หัวไว เจ้าความคิด เจ้าปัญญา คิดมาก หมกมุ่น หัวดี